Kerkgebouwen
Kerkgebouwen in Wellerlooi vanaf de 16e eeuw.
De oude kapel van de H. Catharina
In de ‘Wellerloo’ stond in het begin van de 16e eeuw een kapel van de H. Catharina. In 1550 was ‘heer Dirrick Donderbier cappelaen in ‘t Loo’. In deze kapel werd voor ’t eerst in 1669 vermeld dat er elke zondag een H. Mis gelezen werd.
De kapel werd in de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) verwoest en omstreeks 1630 door pastoor Joannes Verheyden van Well gerestaureerd. Het boek “De Bekroonde Onschuld” handelt over deze kapel. Het is een oud Blitterswijcks verhaal uit de eerste helft van de 17e eeuw, geschreven door W.Hermans. Van deze oude kapel is slechts 1 tekening bewaard gebleven.
De enige bewaarde tekening van de oude kapel
De kapel was binnenwerks 4,5 m breed en 12 m lang en gebouwd van baksteen, een zeer sober gebouw, dat volgens een beschrijving uit 1889 erg romaans aandeed. Op het dak stand een kunstig gesmeed gotisch kruis. Men kon zien dat de kapel in drie perioden gebouwd was. Een ouder koor, ’n jonger schip terwijl het bovenste stuk van het metselwerk er veel jonger uitzag dan het onderste gedeelte. Dit laatste schijnt te wijzen op een herbouw in de zeventiende eeuw. De dienst in de kapel werd gedaan door de kapelaan en soms door de pastoor van Well. Op 19 april 1877 kreeg Wellerlooi zijn eigen kapelbestuur waarvan de kapelaan van Well voorzitter was. De oude kapel werd in 1889 afgebroken. Kapelaan Bernard Janssen die later in Wellerlooi rector werd, heeft over de parochie van Wellerlooi verschillende ‘geschiedkundige notitiën’ geschreven. Over de sloop van de kapel schreef hij: ‘’bij het afbreken hebben wij niets merkwaardigs ontdekt. Hoopten wij nog een schat te vinden? Dit omdat het in de volksmond heet, dat er dicht bij een kapel, gelegen aan de openbare weg van Venlo-Nijmegen, een schat ligt begraven. Wij hebben nochtans niets gevonden. Ouderen van dagen herinneren zich dat tussen de jaren 1820-1830 ’s nachts heimelijk rondom de oude kapel is gepeild en gegraven …….”. De kapel lag vlak bij de tegenwoordige Rijksweg Zuid en het altaar stond op de plaats waar in 1917 door pastoor Wierts het St. Antoniuskapelletje werd gebouwd. De openbare weg liep eertijds aan de oostkant van de kapel voorbij.
Oude kaart van Wellerlooi uit 1677 met daarop de oude kapel
In een artikel van ‘de Maasgouw’ uit 1894 stond een artikel over een klok die in de St. Catharinakapel heeft gehangen: In de gesloopt St. Catharinakapel op het gehucht de Looy hing de met het volgende omschrift voorziene klok, welke onlangs naar de nieuwe kerk is overgebracht. * 1650 * Sancata Catharina, ora pro nobis * Tilmannus. Mom. Praetor. Caspar Hermans.
Op de ene kant een onduidelijk figuur, het hoofd met een stralenkrans omgeven, waarbij een duif: waarschijnlijk de H. Catharina en een beetje ter zijde een zegelmerk waarin een klok tussen de letters M-B, waarschijnlijk de naam van de gieter. In gemelde jaren komt Tilman Mom voor als scholtis der heerlijkheid Well.
De kerk aan de Rijksweg
In 1886 werd geheel onverwacht kapelaan B. Janssen benoemd tot rector Van Wellerlooi met alle rechten van een pastoor. Hij kreeg van de bisschop de taak om in Wellerlooi een nieuwe kerk te bouwen. Architect Kayser kreeg de opdracht een plan te ontwerpen, naar het voorbeeld van de toen nieuwe kapel van St. Josef in Smakt.
In 1887 werd gestart met bouwen en in februari 1889 werd het nieuwe kerkje ingezegend en in gebruik genomen.
De officiële kerkwijding was op 24 juni 1892.
De oude kerk aan de Rijksweg met op de achtergrond de pastorie
De oude parochiekerk van de achterkant gezien met om de kerk het kerkhof
Het interieur van de oude kerk
Op 6 december 1944 werd de kerk met 34 granaten door de Engelsen vanuit Blitterswijck in puin geschoten en totaal verwoest. De pastorie en het schoolhuis waren zwaar beschadigd. Van de inventaris van de kerk was zo goed als niets meer over.
De kerk na de verwoesting op 6 december 1944, met op de voorgrond het Antoniuskapelletje dat nagenoeg onbeschadigd bleef
De noodkerk aan de Rijksweg
Op de fundamenten van de in de oorlog verwoeste kerk werd na de oorlog een noodkerk gebouwd. Deze werd in september 1946 op kermiszondag in gebruik genomen, nadat ze daags tevoren was ingezegend. Van de beelden konden er nog 7 hersteld worden. Ook de ‘4 evangelisten’, mooie eikenhouten beeldjes van de vroegere preekstoel afkomstig, konden hersteld worden en zijn in de noodkerk geplaatst. Van het hoofdaltaar bleef alleen het tabernakel over. Ook het uurwerk werd weer geplaatst. Een noodtijdaanduiding geeft de tijd aan. Het mooie oude klokje werd door de Duitsers naar Dreumel gebracht. Het is daar zwaar beschadigd door granaatscherven onder het puin van de kerk vandaan gekomen. De scheur in de klok werd door firma Eysbouts te Asten gelast.
De Noodkerk aan de Rijksweg (foto 7 augustus 1947)
Van de paramenten en het linnengoed ging veel verloren of werd beschadigd, maar het ontbrekende werd gedeeltelijk door andere kerken, die het er beter hadden afgebracht, weer aangevuld. De monstrans en een klok werden door de Duitsers gestolen. De monstrans is door een nieuwe vervangen, welwillend bijeengebracht door de parochianen. Voor goud en zilver werd door de parochie ruimschoots gezorgd. Een nood-kruisweg werd geschonken door pastoor Adams van Nunhem. Alles tezamen heeft de noodkerk met alles wat daarbij hoort ruim fl. 25.000,-- gekost. Dit geld werd aan het kerkbestuur voorgeschoten door de Bisschoppelijke Bouwcommissie.
Het interieur van de noodkerk
Het altaar werd geconsacreerd op 29 maart 1947 door Mgr. Grüters, een Zwitserse Bisschop van de congregatie Mariannhill.
1949: Het lassen van de klok heeft toch niet voldaan. Ze wordt overgegoten tot een nieuwe klok en door de pastoor gewijd.
De noodkerk heeft dienst gedaan tot 19 december 1953. Op die dag werd met een fakkelprocessie het Allerheiligste overgebracht naar de nieuwe kerk aan de Catharinastraat. Daarna heeft de voormalige noodkerk dienst gedaan als confectieatelier en als bedrijfsruimte voor een groothandelsbedrijf.
De noodkerk in 2019, in gebruik als bedrijfsruimte
De oude pastorie aan de Rijksweg
De oude pastorie stond eveneens aan de Rijksweg. Op een foto van omstreeks 1900 staat de pastorie duidelijk op de voorgrond. De pastorie raakte in de tweede wereldoorlog zwaar beschadigd maar werd in 1947 weer hersteld.
In juni 1952 werd de pastorie door het kerkbestuur verkocht aan de heer J. Koopman, dierenarts, voor de som van fl. 130.000,--. Echter de verkoop is niet doorgegaan omdat de koper niet betaalde. Momenteel (2019) is het pand in gebruik als bedrijfswoning.
De nieuw St. Catharinakerk aan de Catharinastraat
Door de uitbreiding van de parochie en vestiging van tuinders in Tuindorp (vanaf 1947) werd de noodkerk veel te klein. Het kerkbestuur besloot toen om plannen te gaan maken voor de bouw van een nieuwe kerk. November 1951 werd architect Weegels uit Weert aangezocht een plan te maken voor een ruime maar sobere kerk. Na veel bezuinigingen en wijzigingen van het plan werd het door de Bisschoppelijke Bouwcommissie goedgekeurd.
Op 2 september 1952 vond de aanbesteding plaats. Laagste inschrijver was de heer Jos Gerats uit Blerick, voor de som van fl. 117.397,--. Het werk werd met goedkeuring van de bisschop aan hem gegund en eind oktober 1952 werd met het grondwerk begonnen. Op 17 maart 1953 werd de eerste steen gelegd door deken W. Janssen uit Gennep.
De kerk wordt gebouwd op een perceel gelegen aan de weg naar Tuindorp, groot ruim 1 hectare. Dit werd geschonken door de heer Göbbels uit Well.
1953: De nieuwe kerk in aanbouw, op de voorgrond Thei Camps
De kerk kon betaald worden door de ruime bijdragen van Rijk, Provincie, Gemeente en Bisdom. Maar ook de inwoners van Wellerlooi droegen hun steentje bij. De totale kosten van de kerk met inventaris waren fl. 183.526,--. De afrekening met het Bisdom vond plaats op 16 maart 1954. Een aantal vrijwilligers brachten de omliggende grond van de kerk op orde.
Op zaterdagavond 19 december 1953 werd de kerk in de stromende regen ingezegend door deken Janssen. Met een fakkelprocessie werd het Allerheiligste overgebracht en de nieuwe kerk werd met een plechtig lof in gebruik genomen.
Op 30 september 1957 komt mgr. A. Hanssen de nieuwe kerk consacreren.
De nieuwe kerk, in eerste instantie nog zonder toren (foto uit 1953)
De nieuw kerk had in het begin nog geen toren. OP 7 februari 1959 werd H.M. Wismans pastoor in Wellerlooi. Zijn eerste taak was het bouwen van een toren aan de kerk. Op 12 december 1959 werd de toren aanbesteed en gegund aan de gebr. Linskens uit Blitterswijck.
Tekening bouw kerktoren
Foto ca. 1960 van de nieuw kerk met toren, rechts de nieuw pastorie.
Op 8 april 1962 werden drie nieuwe klokken gewijd. De kerk heeft nu vier klokken. De klok uit de oude kerk, die na de oorlog omgesmolten werd, hangt in het kleine torentje.
1962: Foto kerkklok met bijzonder gedicht
1953: Wijding kerkklok door Pastoor Jonkers
Kerkrenovatie
In 2003 was onze kerk 50 jaar oud en uit een inspectierapport van “Stichting Monumentenwacht Limburg” bleek duidelijk dat een aantal onderdelen van ons kerkgebouw dringend aandacht behoeven. Dit betrof o.a. het dak, de goten, schilderwerk, betonreparaties, elektrische installatie, uurwerk & klokken, enzovoorts.
Om de kerk in goede staat te houden was groot onderhoud dringend noodzakelijk. Er werd contact gezocht met de afdeling Economie en Bouwzaken van het Bisdom Roermond en al gauw bleek dat zij zo hun eigen spelregels hebben voor kerkrenovaties: geen korte of middenlange termijnoplossingen, nee, het Bisdom predikte grondige herstelwerkzaamheden voor de langere termijn.
De totale renovatie werd begroot op € 250.000,-- en van de inwoners van Wellerlooi werd verwacht dat zij een aanzienlijk deel van dit bedrag zelf zouden bekostigen. Het kerkbestuur is toen samen met een speciaal daarvoor opgericht ‘Comité Renovatie St. Catharinakerk’ deze uitdaging aangegaan, en met succes. Middels giften van particulieren, sponsoren en een in het dorp gehouden loterij met een opbrengst van maar liefst € 32.700,-- kwam het financiële plaatje van de renovatie rond. De totale kosten van de renovatie kwamen uiteindelijk neer op € 272.317,--.Na deze renovatie hebben de inwoners van Wellerlooi weer een kerkgebouw waar ze trots op kunnen zijn en waar de komende generatie nog jaren mee vooruit kan. Niet alleen als ontmoetingsplaats voor gelovigen, maar ook als markant middelpunt van ons dorp.
Krantenartikel na kerkrenovatie in 2003
2015 Een meer recentere foto van de Catharinakerk
Foto Nieuwe kerk gezien vanaf het kerkhof (foto 2019)
De pastorie aan de Catharinastraat
Nadat de nieuwe kerk eind 1953 in gebruik was genomen, was het de bedoeling dat op het rond de kerk liggende bouwterrein in de toekomst ook een nieuwe pastorie zou komen. Maar dat waren toen nog vage toekomstplannen. Maar de nieuw pastorie kwam er uiteindelijk toch en werd op 26 oktober 1956 in gebruik genomen. Deze pastorie werd gebouwd door de gebr. Huijgen uit Well, voor de som van Fl. 28.931,--.
Foto Huidige pastorie Catharinastraat (foto 2019)
Klooster Mater Dolorosa op de Hamert
Aan de Rijksweg Venlo-Nijmegen op de Hamert bouwde Jan van Wijlick, burgemeester van het oostelijk van Gennep gelegen Kessel, in 1870 een herenhuis met bedrijfsgebouw. Drie jaar later voegde hij er een brouwerij de Rodenij aan toe. Het goed viel in 1911 door vererving in handen van Duitse families. De Amsterdamse broeders van Onze Lieve Vrouw van Zeven Smarten namen het complex in 1932 over.
De broeders vestigden in het herenhuis Roobeek het klooster Mater Dolorosa en voorzagen in hun voeding met hun eigen boerderij en tuinderij. Naast het huis bouwden zij het juvenaat Sint Joseph dat in 1940 werd uitgebreid met een lts en mulo.
Toen de broeders Roobeek verlaten hadden werd het klooster verbouwd en tot conferentieoord met pension en werden de onderwijsgebouwen overgenomen door het Valuascollege uit Venlo.
In 1996 verhuisde het onderwijs naar Venlo. De onderwijsgebouwen van de lts en de mavo werden later gesloopt.
Foto Kapel juvenaat