Burgemeester Peters Park

Burgemeester Peters Park

 
Burgemeester Peters was burgemeester van de gemeente Bergen van 1904 tot 1918. Hij bevorderde de bebossing van heidevelden en woeste gronden. Daarom kreeg dit plantsoen aan de Bosrandweg in Wellerlooi de naam; Burgemeester Peters Park.
 
 
 
Om bij de schooljeugd liefde voor de natuur aan te kweken werd er alom een boomplantdag georganiseerd.
Op 7 december 1926 was er een boomplantdag te Wellerlooi.
 
Besturen van gemeenten, die zich verheugen kunnen in het bezit van bosschen en woeste gronden, toonen zich ontvankelijk voor de goede wenken, die zij van het provinciaal bestuur, hetzij de directie van het Staatsboschbeheer hun geeft.
Anderen beseffen dat zij door aanplant van bosschen en boomen hun gemeente verfraaien kunnen.
Hier en daar wordt een zogenaamde boomplantdag gehouden, waarbij de schooljeugd in de gelegenheid wordt gesteld, mede te werken aan de versiering van het landschap.
De commissie kent aan zulke boomplantdagen een groote opvoedkundige waarde toe, evenals aan uitstapjes van schoolkinderen in de vrije natuur, onder leiding van onderwijzers en leeraren.
Ook vereenigingen kunnen veel voor het natuurschoon doen.
 
  
Bovenstaande artikel werd in 1926 in de landelijke pers gepubliceerd t.b.v. het bewaren en beschermen van ons natuurschoon. (17- 11- 1926 Limburgse Koerier)
 
Op 7 december, daags na sinterklaas, trok een feestelijke stoet vanaf het schoolgebouw naar de Bosrandweg.
De schoolkinderen liepen begeleid door het onderwijzend personeel in een stoet, netjes 2 aan 2, met vlaggetjes in de hand.
Pastoor Parren, burgemeester Otten met wethouder en raadsleden uit Well en Wellerlooi en verdere genodigden.
Enkele leden van de Fanfare speelden lustige marsen.
Er was een zeer grote belangstelling uit Wellerlooi.
Burgemeester Otten sprak een welkomstwoord waarna de boompjes werden geplant.
Ieder van de kinderen en de genodigden plantten een boompje, waaraan een bloem was bevestigd.
Na afloop had de vrouw van voorwerker Kersten gezorgd voor dampende chocolademelk met krentenbroodjes en speculaas.
 

Kaart uit die tijd van het terrein met indicatief de wandelpaden

In het plantsoen werd ’s zondags gewandeld en de kinderen speelden er verstoppertje.
Na de ingang liep het pad het plantsoen in, het liep eerst een stuk rechtdoor, dan als een lus in een ronding en verderop liep het pad weer naar de uitgang.
Boven de ingang stond een gebogen groen bord op palen, met zwarte letters stond hierop ‘Burgemeester Peters Park’.
Er stonden veel verschillende en bijzondere bomen en waarschijnlijk ook rododendron.
De mensen uit Wellerlooi noemden het ‘de Kwekerej’, nu is er niet veel meer van te zien.
Toch werd het in het begin onderhouden, ‘Daor heb ik smoeëke gelierd’, zegt Antoon Thijssen. Zij woonden op de boerderij waar nu camping Droogstal is. De ingang lag vlak achter hun huis. Toen ik daar eens speelde waren er twee mensen aan het werk met het onderhoud, ze waren aan het roken toen ik daar kwam. ‘Kunde geej al smoeëke’ vroegen ze aan hem. Dat had hij nog niet eerder gedaan. ‘Dan hal mar es ’n sigaar van ow vader, dan liere weej ’t ow’. En zo leerde hij roken.